ΛΙΓΑ ΣΧΟΛΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ

Ο κόσμος έχει δίκιο να θέλει να αντιδράσει. Ο τρόπος που επιλέγει είναι δεδομένο ότι θα είναι ανάλογος με τα πιστεύω και την κρίση που έχει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Η συμπεριφορά του μπάχαλου είναι μέσα στην καθημερινότητά του και μια τέτοια φιλοσοφία ίσως και τον συμφέρει γιατί απομακρύνει από πάνω του πιθανές ευθύνες για το κατάντημά του.
Εγώ δεν ήμουν ποτέ υπέρ των παρελάσεων αλλά οι σημερινές εικόνες αξίζουν περαιτέρω συζήτησης και σχολίων.
Όλοι μας υπήρξαμε μαθητές και ξέρουμε πως αντιλαμβανόμασταν αυτή την ημέρα (τουλάχιστον το μεγαλύτερο ποσοστό). Ήταν μια μέρα χωρίς σχολείο που μας έδινε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία μετά το καραγκιοζολίκη που λεγόταν παρέλαση να πάμε για καφέ. Από τη μία λοιπόν όσοι πήραν πολύ εθνικά την ακύρωση ας χαλαρώσουν λίγο γιατί η παρέλαση για ελάχιστους από όσους συμμετέχουν έχει κάποια σημασία.
Από την άλλη έχουμε έναν όχλο που λειτουργώντας με τη ψυχολογία της μάζας αποφάσισε με έναν εύκολο τρόπο ο οποίος δεν έχει συνέπειες να το παίξει επαναστάτης. Είναι ο ίδιος τύπος επαναστάτη με αυτόν που δεν πληρώνει, με αυτόν που ποτέ δεν επαναστάτησε όταν οι πολιτικοί διόριζαν το παιδί του και ποτέ δεν το σκεφτόταν παραπάνω από ένα λεπτό όταν προέκυπτε ένας άδειος χώρος παρκαρίσματος σε μία ράμπα. Είναι η γνωστή κατηγορία των ανθρώπων που για τα κακά της μοίρας τους φταίνε πάντα οι άλλοι.
Σήμερα βέβαια προέκυψαν και κάποιοι ήρωες. Όπως ο νεαρός ο οποίος επειδή μούτζωσε έχει γίνει υπέρλαμπρο εθνικό αστέρι λες και έκανε κάποια ηρωική πράξη. Η υπερβολή όπως πάντα ήταν μέσα στη φύση μας και αν δεν απαλλαγούμε από αυτή δε θα δούμε άσπρη μέρα. Εγώ θεωρώ ότι αυτή η πράξη έχει την ίδια αξία για τον ίδιο όπως και το άν κέρδιζε κάποια κόντρα ταχύτητας με ένα φίλο του, η επίδειξη δηλαδή. Αν η ζωή του είναι γεμάτη ηθικότητα τότε αποδέχομαι την αξία αυτής του της πράξης.
Όσο για τους πολιτικούς...ας αφήσουν και αυτοί την πατριδοκαπηλία αυτής της ημέρας, ας βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει για πιο λόγο γίνονται όλα αυτά και ακόμα και αν αποδεχτούμε ότι όλοι φταίμε, κάτι που εγώ το αποδέχομαι, ε, και εκείνοι κάπως πρέπει να πληρώσουν (ανάλογα με την ποιότητα των πολιτών που δημιουργήθηκε και από αυτούς θα υπάρξει αντίστοιχη ποιότητας αντίδραση). Εγώ αυτό που ζητώ να κάνουν είναι αυτό που πρέπει χωρίς να υπακούουν σε μικροσυμφέροντα ομάδων και έχοντας πάντα στο μυαλό τους ότι ο νοήμων πολίτης ζητά ίση κατανομή βαρών. Αρχίζοντας από τις δικές τους πλάτες καθώς το φορτίο που κουβαλάν μόνο ψυχολογικό είναι μέχρι στιγμής.
Τα πάντα είναι μπερδεμένα δίπλα μας, η ζωή μας, η καθημερινότητά μας. καλά ξεμπερδέματα λοιπόν. Ας διδαχτούμε από τα λάθη μας.